ابزار هدایت به بالای صفحه

از همان آغاز به علل مختلف، سير و سلوک عرفاني با شيوه‏ها و روشهاي گوناگون انجام پذيرفته است که اين شيوه‏ها و      سليقه‏ ها به عنوان طريقت‏يا سلسله، شناخته شده‏اند، که به سلسله‏هاي مهم تصوف اسلامي ذيلا اشاره‏اي مي‏کنيم:

سلسله قادريه: منسوب به عبد القادر گيلاني (متوفي 562 ه.) ملقب به قطب الاعظم. پيروان اين مکتب وحدت وجودي هستند. و به محبت و خدمت‏شهرت دارند. اگرچه در اصل از بين حنابله برخاسته‏اند، اما تا حدود زيادي اهل تسامح و مسامحه بودند. در اين طريقت‏به حفظ سنت و شعائر تاکيد مي‏شود و اين طريقت در سراسر بلاد اسلامي منتشر شده است.

سلسله رفاعيه: منسوب به ابو العباس سيدي احمد رفاعي بصري (متوفي 578) است که سلسله شيوخ آن به معروف کرخي مي‏رسد. پيروان اين طريقت جهانگرد و خانه به دوش و در کار رياضت و تربيت و ترتيب ذکر، تندروتر از قادريه‏اند.

سلسله بدويه: منسوب است‏به سيدي احمد البدوي (متوفي 675) که آنان را احمديه نيز مي‏نامند. سلسله بدوي در مصر انتشار زيادي پيدا کرد. در يکي از جنگهاي صليبي که سن لوئي به مصر حمله کرد پيروان اين سلسله مسلمين را به جنگ با مسيحيان تشويق مي‏کردند. اما بي‏بند و باري و ميگساري آنها بعدها از اسباب عدم توجه عامه مسلمين به آنها شد.